آیا ورزش‌باعث سلامتی می شود؟
ما می دانیم که فعال ماندن یکی از بهترین راه ها برای حفظ سلامت بدن است. اما آیا می‌دانستید که می‌تواند رفاه کلی و کیفیت زندگی شما را نیز بهبود بخشد؟ در اینجا تنها چند مورد از راه هایی که فعالیت بدنی می‌تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید، بهتر به نظر برسید و بهتر زندگی کنید، آورده شده است فعالیت های بپنی مثل ورزش با تردمیل مکانیکی و…
خطرات عدم تحرک
عدم تحرک با افزایش خطر بیماری قلبی عروقی و سلامت ضعیف مرتبط است. مشکلات رایجی که می‌تواند به سبک زندگی غیر فعال کمک کند عبارتند از:
- کمبود وقت
- حمایت اجتماعی یا مالی ناکافی
- اختلال در روال
- هوای بد
- عدم دسترسی به امکانات ورزشی
- بیزاری ساده از ورزش
پیشرفت های فناوری همچنین به طور سیستماتیک فعالیت بدنی را از زندگی روزمره ما حذف می‌کند؛ با حمل و نقل، کنترل های تلویزیون از راه دور، پله های برقی و بالابر ها که همگی به عنوان وسایلی برای صرفه‌جویی در نیروی کار عمل می‌کنند.
در سال 1992، نظرسنجی ملی تناسب اندام Allied Dunbar نشان داد که تقریباً 74 درصد از مردان و 68 درصد از زنان زیر آستانه فعالیت مورد نیاز برای مزایای مرتبط با سلامتی هستند. بر اساس این بررسی، میزان بروز و شدت چاقی و بیماری های مرتبط با سلامتی را افزایش داده است و کم تحرکی در حال حاضر یکی از شایع ترین عوامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی در اکثر کشور ها است.
عدم تحرک بدنی نیز به عنوان یک عامل خطر قابل پیشگیری قابل پیشگیری برای موارد زیر شناخته شده است:
- چاقی
- دیابت نوع 2
- پوکی استخوان
هزینه های طولانی مدت درمان این بیماری ها فشار قابل توجهی را بر NHS وارد می‌کند.
فواید ورزش
ورزش منظم همچنین به جلوگیری از افزایش وزن کمک می‌کند و با کاهش استرس، اضطراب و افسردگی در افزایش رفاه شخصی نقش دارد. بنابراین مقرون به صرفه ترین استراتژی برای بهبود سلامت عمومی، ترویج ورزش و توصیه به فعالیت بدنی منظم است.
کنترل وزن
چاقی با بافت چربی اضافی مشخص می‌شود که با افزایش وزن بدن یا شاخص توده بدنی (BMI) قابل تشخیص است.
با این حال، وزن بدن و BMI به خودی خود معیار دقیقی برای چاقی نیستند. تجزیه و تحلیل ترکیب بدن اندازه گیری دقیق تری از چربی و بافت بدون چربی را ارائه می‌دهد که می‌تواند در بین افراد با وزن بدن یکسان متفاوت باشد. با این حال، وزن در محیط های بالینی ساده ترین متغیر برای اندازه گیری است و در اکثر مطالعات تنها معیار چاقی است.
ورزش مصرف انرژی را افزایش می‌دهد و بنابراین از نظر تئوری باید منجر به کاهش وزن قابل توجهی شود. با این حال، در مطالعاتی که ورزش را به‌عنوان تنها درمان چاقی تجویز می‌کنند، تنها کاهش وزن بسیار کم مشاهده می‌شود و اثرات آن می‌تواند حداقل نه ماه طول بکشد تا آشکار شود.
هنگام افزایش سطح فعالیت، برای کاهش وزن باید تعادل انرژی منفی حاصل شود. بنابراین هنگام تجویز ورزش، اطمینان از اینکه مصرف انرژی به طور کامل انرژی دریافتی کالری را جبران می‌کند، ضروری است. برای کاهش وزن قابل توجه، یک فرد باید 3 تا 5 بار در هفته به مدت حداقل 45 تا 60 دقیقه، با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب آن فرد (محاسبه 220 منهای سن او در سال) ورزش کند.
با این حال، برای افراد کم تحرک این نسخه بسیار سخت است. استراتژی هایی باید به کار گرفته شوند تا اطمینان حاصل شود که بیماران در برنامه های ورزشی سهل‌تر می‌شوند تا پایبندی را افزایش دهند. برای کسانی که قبلا سبک زندگی کم تحرکی داشته اند، ورزش با شدت متوسط برای مدیریت موثر وزن، جلوگیری از افزایش وزن و کاهش وزن در بزرگسالان جوان مناسب است.
اصلاحات در رژیم غذایی، فعالیت و نگرش که کاهش وزن فرد را افزایش می دهد باید تشویق شود. این نوع مداخله اجازه می‌دهد تا مهارت هایی برای کمک به کاهش/تنظیم وزن ایجاد شود.
قدرت عضلانی
ورزش مقاومتی شامل فعالیت هایی است که عضلات را بیش از حد قوی می‌کند. به عنوان مثال می‌توان به تمرین با وزنه، تمرینات ضد وزن بدن و تمرینات در آب اشاره کرد. نشان داده شده است که تمرین مقاومتی به مدت سه روز در هفته باعث افزایش میزان متابولیسم پایه (BMR) و قدرت عضلانی می‌شود. افزایش قدرت عضلانی به حفظ تحرک مفاصل کمک می‌کند و می‌تواند به بهبود و یا حفظ وضعیت بدنی کمک کند که می‌تواند با سبک زندگی بی تحرک بدتر شود.
افزایش BMR نشان‌دهنده بهبود ترکیب بافت بدون چربی است و کاهش وزن را تسهیل می‌کند و به حفظ وزن مورد نظر در صورت دستیابی به آن کمک می‌کند.
پوکی استخوان
پوکی استخوان یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، با افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی مرتبط در پاسخ به افزایش جمعیت مسن تر. مقرون به صرفه ترین راه برای مقابله با پوکی استخوان، پیشگیری است.
استخوان ها مانند ماهیچه ها با بزرگ‌تر شدن و قوی‌تر شدن به استرس پاسخ می‌دهند. فعالیت بدنی منظم بر بدن استرس وارد می‌کند و به تحریک رشد استخوان، حفظ توده استخوانی و افزایش تراکم مواد معدنی استخوان کمک می‌کند.
فعالیت بدنی که در اوایل زندگی انجام می‌شود می‌تواند به بالاترین حد توده استخوانی کمک کند. هم اوج توده استخوانی و هم نگهداری مواد معدنی استخوان تحت تأثیر ترکیب استرس مکانیکی، ترکیب بدن، تغذیه و متابولیسم استخوان قرار دارند.
فعالیت هایی مانند وزنه‌برداری، پیاده‌روی، ایروبیک استپ، رقص و هر فعالیتی که به عضلات نیاز دارد تا بر خلاف جاذبه زمین کار کنند، بدون اینکه فشار زیادی به مفاصل وارد شود، مفید هستند، زیرا به ساخت و حفظ توده استخوانی کمک می‌کنند.
تای چی نمونه ای عالی از یک فعالیت بدنی است که می‌تواند به پیشگیری از پوکی استخوان و آسیب های مرتبط با آن کمک کند. تمرکز آن بر وضعیت بدنی و حرکات با سرعت کم، بارگذاری روی مفاصل، به ویژه زانو ها و مچ پا ها را که محل های رایج تخریب بافت و غضروف هستند، کاهش می‌دهد. ورزش منظم و تای چی علاوه بر افزایش تراکم استخوان، فوایدی برای افزایش هماهنگی، تعادل، انعطاف پذیری، قدرت عضلانی و ثبات وضعیت بدن دارد که همگی در کاهش خطر سقوط نقش دارند.