دویدن بدون کفش روی تردمیل: آیا ایمن است؟ + مزایا و معایب

آیا دویدن بدون کفش روی تردمیل ایمن است؟

دویدن بدون کفش چند سال پیش بسیار محبوب شد و هنوز هم افراد زیادی به این روش دویدن روی تردمیل ادامه می‌دهند. شاید برایتان سوال باشد که آیا دویدن بدون کفش ایمن است و آیا انجام آن روی تردمیل خطری ندارد؟ در حالی که برخی از تولیدکنندگان تردمیل دویدن بدون کفش روی محصولات خود را توصیه نمی‌کنند، برخی دیگر این کار را ایمن می‌دانند.

پس باید چه کار کرد؟ و متخصصان گروه TRG چه نظری دارند؟

بله، می‌توانید روی برخی تردمیل‌ها بدون کفش بدوید، اما قبل از اینکه بدون کفش و جوراب روی تردمیل بروید، باید مزایا و معایب دویدن بدون کفش روی تردمیل را بررسی کنید.

 

 

مزایای دویدن بدون کفش روی تردمیل

برای شروع، به این دلایل باید دویدن بدون کفش روی تردمیل را در نظر بگیرید:

 

1) بهبود سبک دویدن (Stride)

گفته می‌شود دویدن بدون کفش به بهبود مکانیک دویدن شما کمک می‌کند. معمولاً وقتی بدون کفش می‌دویم، طول قدم هایمان کوتاه‌تر می‌شود و بیشتر روی قسمت میانی پا فرود می‌آییم. اگر فرود آمدن روی پاشنه (Heel Striking) باعث درد یا آسیب نمی‌شود، مشکلی ندارد – من خودم و بیشتر مردم این‌طور دویدن می‌کنیم.

دویدن روی تردمیل ممکن است باعث “از حد معمول طولانی‌تر شدن قدم” (Overstriding) شود. اگر به دلیل استفاده از کفش‌های نامناسب سبک بدی در دویدن پیدا کرده‌اید، دویدن بدون کفش می‌تواند به تصحیح این موضوع کمک کند، زیرا حرکت طبیعی‌تری را تقویت می‌کند.

 

2) تقویت پاها و بهبود تعادل

استفاده از کفش‌های مخصوص دویدن، به‌ویژه با زیره های ضخیم، باعث می‌شود که پاهای ما نسبت به زمانی که بدون کفش هستیم کار کمتری انجام دهند. وقتی بدون کفش می‌دویم، تعداد بیشتری از عضلات فعال می‌شوند، از جمله عضلات ساق پا (Calf Muscles) و زردپی آشیل (Achilles Tendon).

این کار به‌ویژه برای افرادی که کف پای صاف دارند مفید است، زیرا می‌تواند به تقویت قوس پا کمک کند. همچنین می‌تواند در پیشگیری از التهاب پلانتار فاسییتیس (Plantar Fasciitis) مؤثر باشد. این حالت زمانی است که بافت زیر پا دچار التهاب شده و باعث درد می‌شود. من شخصاً این مشکل را تجربه کردم و اصلاً خوشحال‌کننده نیست.
فعال‌شدن عضلات بیشتر می‌تواند به بهبود تعادل شما نیز کمک کند.

3) ایمن‌تر از دویدن بدون کفش در فضای باز میباشد

یکی از عوامل مهم در دویدن در فضای باز، سطحی است که روی آن می‌دوید. می‌توانید از انواع سطوح مختلف مثل بتن یا چمن استفاده کنید، اما بسیاری از این سطوح شامل اجسام تیزی هستند که ممکن است روی آنها قدم بگذارید.اگر در خیابان بدون کفش بدوید، ممکن است به سنگ‌ها، شیشه‌ها و سایر زباله‌ها برخورد کنید که نه تنها کف پاهای شما را آسیب می‌زنند، بلکه ممکن است پوست پا را سوراخ کنند.
دویدن روی تردمیل این مشکل را حذف می‌کند و سطحی یکنواخت برای دویدن فراهم می‌کند. نوار تردمیل شما فاقد سنگ و سایر اجسام تیز است، بنابراین نیازی نیست نگران این باشید که بدون کفش کجا قدم بگذارید.

معایب دویدن بدون کفش روی تردمیل

اما قبل از اینکه بدون کفش روی تردمیل بروید، باید از معایب آن نیز آگاه باشید.

1) ممکن است باعث آسیب شود

اگر ناگهان کفش‌های دویدن با زیره ضخیم خود را درآورید و چند مایل بدون کفش بدوید، احتمالاً با درد پا مواجه خواهید شد. همان‌طور که در هر نوع فعالیت فیزیکی دیگری، باید به آرامی به سبک‌های جدید تمرینی – از جمله دویدن بدون کفش – عادت کنید. زمانی برای تقویت پاها لازم است، و اگر این کار را بیش از حد انجام دهید، ممکن است منجر به آسیب یا درد شود.

از آنجایی که دویدن بدون کفش باعث فعال‌شدن بیشتر عضلات ساق پا و زردپی آشیل می‌شود، این عضلات ممکن است تحت فشار قرار بگیرند. هرچند این کار می‌تواند به پیشگیری از التهاب پلانتار فاسییتیس کمک کند، اما اگر بیش از حد انجام شود، ممکن است باعث این مشکل شود.

 

2) ممکن است باعث تاول و عفونت شود

حرکت نوار و فرود پاها باعث ایجاد اصطکاک می‌شود که می‌تواند منجر به تاول در پاها شود. یکی دیگر از خطرات، عفونت است، اگر قبل و بعد از دویدن بدون کفش، نوار را به درستی تمیز نکنید. عرق و باکتری‌ها می‌توانند باعث بیماری پا ورزشکار (Athlete’s Foot) یا سایر عفونت‌های قارچی پا شوند.

تمیز کردن سطح تردمیل، چه برای دویدن بدون کفش و چه برای جلوگیری از آلودگی ناشی از کفش‌های دویدن، بسیار مهم است.

3) ممکن است اذیت کننده باشد

با حرکت نوار و اصطکاک، به‌ویژه در تردمیل‌های موتوری، نوار ممکن است گرم شود و باعث شود دویدن روی آن اذیت کننده باشد.

بیشتر تردمیل‌ها دارای کف‌پوش‌های فنری هستند که به کاهش فشار روی مفاصل شما کمک می‌کنند. کفش‌های دویدن نیز دارای کف‌پوش‌های ضربه‌گیر هستند که به این منظور طراحی شده‌اند. ممکن است متوجه شوید که دویدن روی تردمیل وقتی کفش پوشیده‌اید راحت‌تر است، زیرا کف‌پوش کفش به کاهش فشار کمک می‌کند. دویدن بدون کفش ممکن است باعث شود سطح تردمیل سخت‌تر احساس شود.

 

 تولیدکنندگانی که دویدن با پای برهنه را توصیه نمی‌کنند:

برخی از تولیدکنندگان تردمیل دویدن بدون کفش روی محصولات خود را توصیه نمی‌کنند. بیشتر این تولیدکنندگان تردمیل‌های موتوری هستند. شرکت‌هایی مثل نوردیک ترک (NordicTrack) و پروفورم (ProForm) دویدن بدون کفش روی تردمیل‌های خود را توصیه نمی‌کنند.

 

بهترین تردمیل‌ها برای دویدن با پای برهنه:

 

 

با این حال، برخی از تولیدکنندگان تردمیل دویدن بدون کفش روی دستگاه‌های خود را تشویق می‌کنند. همچنین راه‌های دیگری برای بهره‌مندی از مزایای دویدن بدون کفش روی تردمیل وجود دارد، بدون اینکه واقعاً بدون کفش باشید.

بسیاری از برندهای تردمیل مکانیکی مثل TrueForm و Assault Fitness، تردمیل‌های خود را برای دویدن بدون کفش توصیه می‌کنند. مدل‌های TrueForm Runner و TrueForm Trainer حتی دارای سطحی اختصاصی به نام Naboso برای دویدن بدون کفش هستند.

اگر تردمیل مکانیکی ندارید اما همچنان می‌خواهید بدون کفش بدوید، می‌توانید از کفش‌های طراحی‌شده برای دویدن بدون کفش استفاده کنید. این کفش‌ها به‌عنوان “کفش‌های حداقلی” (Minimalistic Running Shoes) شناخته می‌شوند. بیشتر این کفش‌ها از نوع “صفر-افت” (Zero-Drop) یا “کم-افت” (Low-Drop) هستند. صفر-افت به این معناست که ارتفاع قسمت جلوی کفش (جلوی پا) و پاشنه آن یکسان است. در مقایسه با آن، بسیاری از کفش‌های ضربه‌گیر دارای پاشنه‌ای بلندتر از قسمت جلوی پا هستند.

دویدن روی یک تردمیل مکانیکی یا استفاده از کفش‌های حداقلی روی تردمیل موتوری، راه خوبی برای لذت بردن از مزایای دویدن بدون کفش است. من فقط توصیه می‌کنم که در ابتدا به آرامی شروع کنید تا استحکام پاهایتان افزایش پیدا کند.